Έκπληκτοι οι Αθηναίοι μάθαιναν, το καλοκαίρι του έτους 1930, πως στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα (Αχαρνών), είχε κατασκευαστεί πισίνα για παιδιά. Μια πισίνα που φάνταζε τότε τεράστια και ήταν γεμάτη με θαλάσσιο νερό. Ανανεωνόταν διαρκώς με αντλία που είχε τοποθετηθεί μέσα στην κατασκευή.
Ήταν μια πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων, την οποία είχαν βαφτίσει με την ονομασία “Παιδικός Κήπος”. Σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης, με τα παιδιά των φτωχογειτονιών της Αθήνας να παραμένουν στην πόλη τα καλοκαίρια, το δίκτυο των δεξαμενών που δημιουργήθηκε αποτελούσε μία μοναδική υγιεινή απόλαυση που έφτασε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας 1960.
Η πισίνα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Σχεδιαστής των παιδικών δεξαμενών ήταν ο Γενικός Διευθυντής των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Αθηναίων και σημαντικός Αρχιτέκτονας Βασίλειος Τσαγρής. Την πρώτη πισίνα στον Άγιο Παντελεήμονα ακολούθησε την επόμενη χρονιά (1931) μία διπλή πισίνα στην αρχή της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Δημιουργήθηκαν δύο δεξαμενές, μία σε κάθε πλευρά
της Λεωφόρου.
Τα εγκαίνια ήταν πάντα πανηγυρικά, με τον γραφικό χαρακτήρα της εποχής και παρούσα τη φυσιογνωμία του γηραιού Δημάρχου Αθηναίων Σπυρίδωνος Μερκούρη. Ακολούθησε το 1933 η δημιουργία πισίνας στο Κουκάκι.Το θαλάσσιο νερό μεταφερόταν μέσω ιδιαίτερου συστήματος σωληνώσεων, γεγονός το οποίο ήταν ιδιαίτερα κοστοβόρο για την Ούλεν. Οπότε ξέσπασε πόλεμος με τον δήμο Αθηναίων.
Η πισίνα στο Κουκάκι.
Πάντως, το μπάνιο των παιδιών και ο περίγυρος των δεξαμενών μετατρεπόταν σε τόπο πανηγυριού της γειτονιάς. Υπήρχε πρόγραμμα που ξεκινούσε τον Ιούνιο και το μπάνιο επιτρεπόταν το πρωί από 8-12 και το απόγευμα από 3-7. Στο ενδιάμεσο διάστημα η πισίνα καθαριζόταν από υπαλλήλους του Δήμου. Κάθε Σάββατο παιάνιζε και μουσική στην αρχή της λεωφόρου Αλεξάνδρας, κάθε Κυριακή στο Κουκάκι και κάθε Τρίτη στον Άγιο Παντελεήμονα.
Το 1935 διαμορφώθηκε μία θαυμάσια κυκλική πισίνα στην πλατεία Κουμουνδούρου, ενώ καλλωπίστηκε ολόκληρη η πλατεία. Δήμαρχος Αθηναίων ήταν ο Κώστας Κοτζιάς και η οργάνωση ήταν πλέον άρτια. Τα παιδάκια έπρεπε να είναι εφοδιασμένα με δελτία υγείας τα οποία εξασφάλιζαν μετά από εξέταση στο Υγειονομικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.
Εφαρμόστηκε ένα γενικότερο σύστημα για τον έλεγχο της υγιεινής κατάστασής τους,
σε συνεργασία με το ΠΙΚΠΑ. Όσα παιδιά έκριναν οι γιατροί ότι ήταν αδύνατα και είχαν ανάγκη παραμονής στην θάλασσα και ιδιαίτερης διατροφής, αποστέλλονταν
στις παιδικές εξοχές. Κάθε χρόνο η κατάσταση οργανωνόταν όλο και περισσότερο.
Η πισίνα της Πλατείας Κουμουνδούρου.
Ο διάδοχος του Κ. Κοτζιά, ο Αμβρόσιος Πλυτάς εγκαινίασε παιδική πισίνα στην Πλατεία του Αγίου Ιωάννου Βουλιαγμένης (1937). Μέσα σε μία διετία είχαν δημιουργηθεί δεξαμενές στην πλατεία του Προφήτη Ηλία (Παγκράτι), στην Πλατεία απέναντι από τον Άγιο Κωνσταντίνο (Λένορμαν), στον Άγιο Γεώργιο της Ακαδημίας Πλάτωνος και στου Γκύζη.
Η τελευταία προπολεμική παιδική πισίνα εγκαινιάστηκε από τον Ιωάννη Μεταξά το καλοκαίρι του 1939 στην Πλατεία Δεξαμενής στο Κολωνάκι. Αυτό ήταν το δίκτυο των ένδεκα δεξαμενών, όπου απολάμβαναν το μπάνιο τους παιδιά ηλικίας 6-12 ετών. Εντεταλμένοι υπάλληλοι του Δήμου Αθηναίων φρόντιζαν για την ασφάλειά τους και εθελόντριες μοίραζαν
στα παιδιά, μετά το μπάνιο, μικρά σάντουιτς, ψωμί με τυρί. Την απραξία της Κατοχής ακολούθησε η επαναλειτουργία των κολυμβητικών δεξαμενών το 1949.
Μόνον που καταργήθηκαν οι δύο δεξαμενές στην είσοδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και προστέθηκαν μία πισίνα στην Κονίστρα των Πετραλώνων και μία στα Δημοτικά Φυτώρια (Προμπονά). Λειτούργησαν μέχρι και τη δεκαετία 1960. Στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν και οι ανάγκες καλύφθηκαν από τις οργανωμένες κατασκηνώσεις του Δήμου Αθηναίων στον Άγιο Ανδρέα Αττικής.
Λίγες ημέρες μένουν μέχρι να ξεκινήσει το υπόγειο ταξίδι του στην Αθήνα ο δεύτερος μετροπόντικας που θα σκάψει τη νέα Γραμμή 4 του μετρό, ξεκινώντας στις 15 Φεβρουαρίου. Ο πρώτος μετροπόντικας έχει ήδη διανύσει μια διαδρομή 680 μέτρων, έχοντας ξεκινήσει από την Κατεχάκη, σήμερα βρίσκεται στο πάρκο της Χωροφυλακής και αναμένεται να φτάσει στο Γουδή πριν το Πάσχα. Η διάνοιξη της σήραγγας προχωρά από την ΑΒΑΞ, αλλά τα προβλήματα στο έργο επιμένουν, καθώς το χρονοδιάγραμμα παράδοσης των εργοταξίων σε δέκα από τους δεκαπέντε σταθμούς παραμένει θολό.
Μέχρι σήμερα, το μεγαλύτερο δημόσιο έργο που γίνεται στη χώρα, προϋπολογισμού 1,2 δισ. ευρώ, καταγράφει μια καθυστέρηση της τάξεως του ενός έτους, εξαιτίας κυρίως της επιλογής οι πρόδρομες εργασίες να γίνουν με ξεχωριστή εργολαβία, η οποία όμως ξεκίνησε σχεδόν παράλληλα με το βασικό έργο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν παραδοθεί στην κοινοπραξία ΑΒΑΞ – Ghella – Alstom, πλήρως μόνο τρία εργοτάξια στους σταθμούς Κολωνάκι, Δικαστήρια και Γαλάτσι, ενώ σε Ακαδημίας και Βεΐκου μόνο μερικώς.
Ελληνική πρωτοτυπία
Η παραπάνω ελληνική πρωτοτυπία έχει ως αποτέλεσμα -σε ένα ακόμη έργο- να ακολουθούνται κατασκευαστικές πρακτικές πέραν των συνηθισμένων, ώστε να μην παγώνει η κατασκευή. Έτσι, η σήραγγα της νέας γραμμής που θα ενώσει το Άλσος Βεΐκου με το Γουδή σκάβεται προτού σκαφτούν οι σταθμοί, με αποτέλεσμα αυτό να πρέπει να γίνει σε επόμενη φάση.
Σύμφωνα με τους υπευθύνους του έργου, που χθες ξενάγησαν εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης στον εν λειτουργία μετροπόντικα, για κάθε σταθμό που δεν παραδίδεται εγκαίρως, προστίθενται 100 μ. επιπλέον στο έργο, καθώς το μηχάνημα διάνοιξης δεν σταματά την πορεία του. Αυτό θα συμβεί και στον σταθμό Γουδή, όπου το πρώτο TMB (μηχάνημα διάνοιξης) θα φτάσει πριν το Πάσχα. Ο σταθμός θα είναι άσκαφτος και θα απαιτηθούν μετά εργασίες αντιστήριξης.
Με τους επιτελείς της κατασκευής να λένε πως θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να καλύψουν τον χαμένο χρόνο, το ερώτημα είναι πότε θα παραδοθούν τα εργοτάξια, ώστε να μπορεί να εκτιμηθεί και η πραγματική καθυστέρηση. Σε αυτό, θα παίξει ρόλο και η ταχύτητα με την οποία η Ελληνικό Μετρό θα ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ΣτΕ, σχετικά με τη νέα τεχνική περιβαλλοντική μελέτη για το εργοτάξιο της Ριζάρη.
Πάντως, η συμβατική προθεσμία περαίωσης του έργου που είναι το 2029σήμερα φαίνεται πως απομακρύνεται, με πιο ρεαλιστικό να μοιάζει το 2030, παρότι επισήμως το χρονοδιάγραμμα του έργου δεν έχει αναθεωρηθεί.
Ο θαυμαστός κόσμος του μετροπόντικα
Στον αντίποδα της ελληνικής πραγματικότητας, οι δύο «δίδυμοι» μετροπόντικες της Αθήνας, με τις ονομασίες «Αθηνά» και «Νίκη», είναι τα πιο σύγχρονα μηχανήματα TBM που σκάβουν σήμερα μετρό παγκοσμίως. Κάθε μηχάνημα έχει μήκος 100 μ. και βάρος 1.500 τόνους. Το πρώτο TMB που συναρμολογήθηκε και τέθηκε σε λειτουργία από το φρέαρ της Κατεχάκη, βάθους 40 μ., προχωρά επί του παρόντος κατά 12-13 μέτρα την ημέρα. Αφού σκάψει, επενδύει τη σήραγγα με «δαχτυλίδι» επτά κομματιών, πλάτους 1,5 μέτρου, κι εν συνεχεία προχωρώντας σφραγίζει το διάκενο ώστε να μην υπάρχουν καθιζήσεις.
Δεδομένου ότι είναι σε φάση προσαρμογής, αναμένεται σύντομα να πιάσει και τα 18 μ. ημερησίως. Μέχρι σήμερα, λοιπόν, έχει διανύσει 680 μ. αφού πέρασε σε βάθος 18 μέτρων κάτω από την οδό Κανελλοπούλου και το παλιό κτήριο της ΕΡΤ, έχει περάσει το υπουργείο Δικαιοσύνης και βρίσκεται στο πάρκο της Παλιάς Χωροφυλακής. Το εν λόγω μηχάνημα, που διαθέτει υπερσύγχρονο «πιλοτήριο» μπορεί να ξανανέβει σε βάθος 13 μ. και να ξαναβυθιστεί στα 70 μ. από την επιφάνεια, όπως θα γίνει στην Κυψέλη(Ελικώνος).
Τα δύο μηχανήματα θα σκάψουν από τις δύο άκρες με τελικό σταθμό και των δύο τον Ευαγγελισμό. Ο πρώτος μετροπόντικας έχει να συμπληρώσει απόσταση 5,1 χλμ., που σημαίνει ότι έχει ξεπεράσει το 1/10 της διαδρομής του. Ο δεύτερος μετροπόντικας θα πρέπει να καλύψει τα υπόλοιπα 7,2 χλμ. Η διάνοιξη της σήραγγας αναμένεται να ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια.
2.500 αισθητήρες
Με 2.500 ψηφιακά «μάτια» γίνεται επί 24ωρης βάσης η επιθεώρηση τόσο των ίδιων των μηχανημάτων, αλλά και της επίδρασης που έχει η εκσκαφή στο κλειστό αστικό περιβάλλον της Αθήνας, όπου περιλαμβάνονται κτήρια, δρόμοι, υποδομές. Στόχος του εξελιγμένου διαχειριστικού συστήματος που παρακολουθεί μέσα από οθόνες σε real time κάθε βήμα του μετροπόντικα, είναι να βελτιώνεται κάθε κίνηση του TBM, ώστε να υπάρχει η μικρότερη όχληση και να προλαμβάνονται οι αστοχίες.
Ο έλεγχος γίνεται χάρη σε 2.500 αισθητήρες που έχουν τοποθετηθεί είτε σε βάθος εντός εδάφους, είτε επιφανειακά, οι οποίοι μετρούν περί τις 20 παραμέτρους, πχ. καθιζήσεις, ανυψώσεις, στροφές, οριζόντιες μετακινήσεις, κλπ. Ακόμη, εντός της σήραγγας μετρούν τις πιέσεις, παραμορφώσεις των στοιχείων κ.ά. Έτσι, ανά πάσα στιγμή, υπάρχει η εικόνα του μηχανήματος, του εδάφους, των κτηρίων.
Η Αθήνα θα αλλάξει θεαματικά όταν η Σταδίου, η Πανεπιστημίου και η Ακαδημίας γεμίσουν πάλι ζωή τις βραδινές ώρες. Επί πολλά χρόνια, όλη η περιοχή από την Αμερικής και την Ομήρου προς την Ομόνοια και την Κάνιγγος είναι έρημη και αφιλόξενη μόλις κλείσουν τα μαγαζιά. Η αποεπένδυση της δεκαετίας του 2010 είχε τα γνωστά αποτελέσματα, αλλά και η επανεκκίνηση της οικονομίας επιδρά αργά και επιλεκτικά. Το κέντρο της Αθήνας σε όλη αυτή την περιοχή χρειάζεται ένα δημιουργικό σοκ.
Οι μαρκίζες των κινηματογράφων και των θεάτρων συνιστούν μια ειδική γεωγραφία του άστεως. Οι φωτογραφίες από τις μεταπολεμικές δεκαετίες με τα φώτα αναμμένα και τα πεζοδρόμια γεμάτα κόσμο (Ρεξ, Τιτάνια, Ιντεάλ, Αττικόν, Απόλλων κ.ά.) μοιάζουν σήμερα να προέρχονται από έναν άλλον κόσμο. Και ενώ είναι κατανοητές οι συνθήκες της μεταβολής, εντούτοις η παθητική παρακολούθηση μιας πτωτικής πορείας συμβάλλει σε περαιτέρω καταρράκωση. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι όταν οι μεμονωμένες ευπρόσδεκτες επενδύσεις ερμηνεύονται ως ανάνηψη της πόλης.
Αρκεί να περπατήσει κανείς προς το Εθνικό Θέατρο στην Αγίου Κωνσταντίνου για να αντιληφθεί την έκταση του προβλήματος. Αρκεί να θελήσει κανείς να περπατήσει από το Ρεξ προς τη Σταδίου διασχίζοντας την πλατεία Δικαιοσύνης. Αρκεί να θελήσει κανείς έπειτα από μια έξοδο στα Ολύμπια (Δημοτικό Θέατρο) να κατηφορίσει προς την Κάνιγγος. Το θέμα που πρόσφατα ανέδειξε η «Κ» για την Εθνική Βιβλιοθήκη και την επείγουσα ανάγκη ριζικής αποκατάστασης του ιστορικού κτιρίου ανασύρει στην επιφάνεια ένα ευρύτερο θέμα αναζωογόνησης του αθηναϊκού κέντρου (εκτός Συντάγματος και Κολωνακίου), που θα έπρεπε να συγκεντρώσει σε ένα τραπέζι εργασίας όλους τους εμπλεκομένους (τράπεζες, θεσμικοί φορείς, εταιρείες, θέατρα).
Η Αθήνα του ’50-’60. Επάνω, στην πλατεία Συντάγματος, το καφενείο του Ζαχαράτου ήταν απέναντι από το βιβλιοπωλείο του Ελευθερουδάκη. Κάτω, η παλιά Ομόνοια είχε και το ιστορικό θέατρο και μετέπειτα κινηματογράφο Κοτοπούλη.
Η αγορά του θεάματος επιδρά στη λειτουργία της πόλης αλλά και στη φαντασμαγορία του μύθου της όπως και στον βαθμό της έλξης που το «αστικό φαινόμενο» προκαλεί. Ομως η εποχή μας, εποχή μετάβασης σε έναν διαφορετικό τρόπο πρόσληψης και κατανάλωσης του θεάματος με την κατά μόνας απόλαυση και την εν μέρει απόσπαση της οθόνης από το κοινωνικό βίωμα, επιδρά καταλυτικά στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Αθήνα. Η εποχή μας αδυνατίζει τη φαντασμαγορία και την άυλη υπεραξία καθώς πλήττει την ισχύ των συμβολισμών. Τα λιγότερα σινεμά είναι βεβαίως φαινόμενο σύνθετης ερμηνείας, αλλά οι αραιότερες λειτουργίες και δραστηριότητες στους κεντρικούς δρόμους είναι ένα φαινόμενο τόσο οικονομικό όσο πολιτικό και κοινωνικό.
Η οδός Σταδίου από το ύψος της πλατείας Κλαυθμώνος προς το Αττικόν υπήρξε ένας δρόμος θεαμάτων και καταστημάτων. [ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ]Η κοινωνιολογία του θεάματος θα είχε ασφαλώς πολλά να πει για τη μετατροπή της Σταδίου και της Πανεπιστημίου σε έρημους και σκοτεινούς δρόμους. Για την Ακαδημίας η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, παρότι τα Ολύμπια, όπου χθες ανακοινώθηκε πως ο βαρύτονος Τάσης Χριστογιαννόπουλος αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση, τα έχουν πάει καλύτερα απ’ ό,τι μπορούσε να ελπίζει κανείς, με πυκνό και αξιόλογο πρόγραμμα. Τείνουν δηλαδή τα Ολύμπια να εξισορροπήσουν εν μέρει την έξοδο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής από το κέντρο, κάτι που η Εθνική Βιβλιοθήκη δεν έχει επιτύχει ακόμη παρά τις προθέσεις της διοικητικής αρχής.
Ζητούμενο είναι συνεπώς οι αστικοί πυκνωτές. Οι λειτουργίες που προκαλούν κυκλοφορία, κίνηση, ανταλλαγή, κατανάλωση. Ιδεών και κεφαλαίων. Συναναστροφές σε διαδικασία αστικής ζύμωσης. Τα προσφέρει όλα αυτά η Αθήνα από την Αμερικής έως την Αγίου Κωνσταντίνου και από την Κλαυθμώνος έως την Κάνιγγος και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο; Αυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα, φορέας όλων εκείνων των σπόρων της δημιουργικής αναγέννησης που παραμένει ζητούμενο.
Ακόμη και η υπερβολική, εν μέρει, αντίδραση για το Ιντεάλ εντάσσεται μέσα στο ίδιο κάδρο παραγωγής βιωμάτων σε μια πόλη που δεν έχει ιεραρχήσει τα προβλήματά της. Το Ιντεάλ είναι χωρίς αμφιβολία θέμα σημαντικό (παρότι η χωροθέτησή του είχε γίνει εξαρχής στον αύλειο χώρο του μεγάρου όπου στεγάζεται). Εχει διαστάσεις κοινωνικής συνοχής, ιστορικής συνέχειας και συναισθηματικής συμμετοχής στο αστικό γίγνεσθαι, αλλά η αντιμετώπισή του περνάει αναγκαστικά μέσα από το ζήτημα της γενικής καταβαράθρωσης ενός μεγάλου τμήματος της αστικής ζωής της Αθήνας.
Οι επενδύσεις στον τουριστικό και γαστρονομικό τομέα, ευεργετικές όσο και ευπρόσδεκτες, δείχνουν πως η αγορά του θεάματος, πλην εξαιρέσεων, έχει αργήσει να ακολουθήσει. Λείπουν τα κεφάλαια; Είναι μεγάλο το ρίσκο; Εχει παραγγελθεί έρευνα για το αν η Ομόνοια θα σήκωνε ένα Παλλάς; Εχει σκεφτεί κανείς να φτιάξει ένα σινεμά στην πλατεία Κάνιγγος; Τι είναι αυτό που κρατάει το άλλοτε ζωηρό κέντρο της Αθήνας σκοτεινό και απωθητικό; Ενα ερώτημα που επί της ουσίας περικλείει τις δεκάδες παραμέτρους της βύθισης μιας τεράστιας περιοχής από το κέντρο της Αθήνας έως την πλατεία Βάθης, τον Σταθμό Λαρίσης, την πλατεία Βικτω-ρίας, την πλατεία Αμερικής. Ενα ζήτημα βαθιά κοινωνικό όσο και πολιτικό.
Ο Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, συναντήθηκε με εκπροσώπους της ΠΟΕ–OTA και συζήτησαν αναλυτικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση.
H εκτελεστική επιτροπή της Ομοσπονδίας επισήμανε με έμφαση την υποστελέχωση των δημοτικών υπηρεσιών, τη στιγμή που πολλοί εργαζόμενοι αποχωρούν λόγω συνταξιοδότησης και που η κινητικότητα οδηγεί για μία ακόμη φορά στην αποστελέχωση των υπηρεσιών από έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό. Όπως σημείωσε τα τεράστια κενά δεν μπορούν να καλυφθούν αφού η Κυβέρνηση δεν επιτρέπει την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού.
Ταυτόχρονα τόνισε πως η διάταξη Βορίδη για υποχρεωτικές εφέσεις και εξάντληση κάθε ένδικου μέσου έχει ως στόχο την πλήρη απαξίωση των υπηρεσιών προς τους πολίτες και την εκχώρηση τους σε ιδιώτες εργολάβους. Καταληκτικά, τόνισε πως είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού.
Ο Χάρης Δούκας υπογράμμισε: «Είχα σήμερα μία εποικοδομητική και ειλικρινή συζήτηση με τη διοίκηση της ΠΟΕ-ΟΤΑ για μια σειρά κρίσιμων αυτοδιοικητικών θεμάτων που σχετίζονται με την εύρυθμη λειτουργία των δήμων. Κοινή μας διαπίστωση ήταν ότι η έλλειψη μόνιμου προσωπικού υποβαθμίζει τις δημοτικές υπηρεσίες. Οι εργαζόμενοι δίνουν καθημερινά τον καλύτερό τους εαυτό υπό αντίξοες συνθήκες για να φέρουν σε πέρας το έργο που τους έχει ανατεθεί. Η υποβάθμιση του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης, η στέρηση των αναγκαίων χρηματοδοτικών εργαλείων και πόρων, το «ψαλίδισμα» αρμοδιοτήτων και η παντελής απουσία υποστήριξης των δημοτικών υπαλλήλων εκ μέρους της κεντρικής διοίκησης πρέπει να σταματήσει».
Ο Δήμαρχος Αθηναίων και οι εκπρόσωποι της ΠΟΕ-ΟΤΑ συμφώνησαν να βρίσκονται σε συνεχή επαφή και συνεργασία για την επίλυση όλων των κρίσιμων προβλημάτων και να προχωρήσουν στην ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών για την αναβάθμιση των παρεχόμενων δημοτικών υπηρεσιών προς τους πολίτες.
Για 10η φορά, λαμβάνει χώρα η δράση “Πωλητής για μία ώρα”, που δίνει την ευκαιρία σε φίλους και υποστηρικτές της «σχεδίας» να μπουν οι ίδιοι, έστω και για μία ώρα, στο κόκκινο γιλέκο. Αναλαμβάνοντας για μία ώρα ένα από τα πόστα του
περιοδικού, γνωρίζονται με τον τακτικό πωλητή του, μαθαίνουν για τον καθημερινό του αγώνα για μια καλύτερη ζωή και αναλαμβάνουν κι εκείνοι δράση ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η δράση ξεκίνησε ήδη από τη Δευτέρα, όταν το τόσο διακριτό κόκκινο γιλέκο της «σχεδίας» άρχισαν να φορούν εκπρόσωποι οργανώσεων, εταιρειών, φορέων, αλλά και συμπολίτες μας που προέρχονται από όλο το φάσμα της κοινωνικής, πολιτικής, πολιτιστικής και αθλητικής ζωής τους τόπου.
Το “Πωλητής για μια ώρα” κορυφώνεται το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2024, όταν, μεταξύ άλλων, αγαπημένοι άνθρωποι από το χώρο των Γραμμάτων, των Τεχνών, του Αθλητισμού, εκπρόσωποι του δημοσιογραφικού χώρου θα φορέσουν το κόκκινο γιλέκο για μια ώρα, και με μία «σχεδία» στο χέρι θα σταθούν σε γωνιές της πόλης και, διαλαλώντας «σχεδίααα!», θα δώσουν φωνή και ορατότητα σε συνανθρώπους μας που μοιάζει να την έχουν στερηθεί.
Θα βρείτε το πλήρες πρόγραμμα της δράσης και θα ανακαλύψετε σε ποια σημεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης θα μπορέσετε να αγοράσετε το περιοδικό από έναν «έκτακτο» -από όλες τις απόψεις- διανομέα της «σχεδίας» στην ιστοσελίδα του περιοδικού www.shedia.gr
📸 Στη φώτο η ηθοποιός Γιούλικα Σκαφιδά από την περσινή δράση “Πωλητής για μια ώρα”
Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024 Δημοτική Αγορά Κυψέλης
Η δωρεάν δράση που αγαπήθηκε από οικογένειες με παιδιά έως 12 ετών, επιστρέφει στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, με μια σειρά διασκεδαστικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για όλα τα «Κυψελάκια»!
Τα «Κυψελάκια» ξανά στην Αγορά! Η δωρεάν δράση που αφιερώνει μια ολόκληρη μέρα στα παιδιά επιστρέφει την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου, κάνοντας τη Δημοτική Αγορά Κυψέλης το απόλυτο στέκι για τα πιο δημιουργικά «Κυψελάκια», από όποια γειτονιά κι αν έρχονται! Από το πρωί έως και το απόγευμα, οικογένειες με παιδιά 4-12 ετών δίνουν ξανά ραντεβού στην Αγορά για να απολαύσουν μια σειρά εκπαιδευτικών προγραμμάτων με ελεύθερη είσοδο. Από χορό, ζωγραφική και πήλινες χειροτεχνίες μέχρι «ταξίδια» σε προϊστορικές εποχές και «εξερευνήσεις» σε θρυλικά μυστήρια, ό,τι μπορεί να γεννήσει η παιδική φαντασία γίνεται αφορμή για ατελείωτο παιχνίδι και διασκέδαση στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης!
Αναλυτικά το πρόγραμμα:
Χορεύουμε;
11:00-12:00, Αίθριο | Για οικογένειες με παιδιά έως 10 ετών
Κάθε πότε απαντάς καταφατικά σε αυτήν την ερώτηση; Δέξου την πρόκληση, πάρε το παιδί σου από το χέρι και ελάτε να χορέψουμε και να παίξουμε όλοι μαζί! Το «Χορεύουμε;» είναι ένα οικογενειακό εργαστήρι αυτοσχεδιαστικής κίνησης, χορού και σωματικού θεάτρου, προσαρμοσμένο έτσι ώστε να μπορούν να το παρακολουθήσουν παιδιά και ενήλικες, από την ομάδα A(r)ct. Με εργαλεία μας την κίνηση και τη μουσική, καθώς και μέσα από ομαδικά παιχνίδια, αλλά και σε ζευγάρια (ενήλικας-παιδί), αφήνουμε τους μικρούς ειδήμονες της φαντασίας να μας υπενθυμίσουν πώς είναι να χορεύεις και να παίζεις χωρίς ενδοιασμούς!
Είσοδος ελεύθερη
Στα ίχνη των «γιγάντων»
12:00-13:30, Creative Lab 2 | Για παιδιά ηλικίας 4-7 ετών
Πώς ήταν η ζωή εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν; Χρησιμοποιώντας μια μαγική μηχανή του χρόνου, ταξιδεύουμε στην παλαιολιθική εποχή, ανακαλύπτουμε γιγαντιαία ζώα, δημιουργούμε τα εργαλεία των προϊστορικών ανθρώπων και μπαίνουμε σε μία σπηλιά, όπου θα ζωγραφίσουμε τις δικές μας αναπαραστάσεις και θα τους δώσουμε «ζωή»!
Είσοδος ελεύθερη, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας
Μέγιστος αριθμός συμμετοχών: 25 παιδιά
Μια σκιά στα βάθη της λίμνης!
13:30-15:00, Creative Lab 2 | Για παιδιά ηλικίας 7-10 ετών
Τι συμβαίνει στα βάθη μιας λίμνης και τι μπορεί να ταράσσει τα ήρεμα νερά της; Ετοιμαστείτε για ένα περιπετειώδες ταξίδι σε μία λίμνη γεμάτη μυστικά που περιμένουν να τα ανακαλύψουμε! Με αφορμή τη θρυλική λίμνη του Λοχ Νες και το μυστήριο γύρω από τον μυθικό «κάτοικό» της, η Δημοτική Αγορά Κυψέλης φιλοξενεί ένα θεατροπαιδαγωγικό εργαστήρι γεμάτο δραστηριότητες που θα ξετρελάνουν τα παιδιά! Ελάτε να εξερευνήσουμε τη λίμνη, να παίξουμε, να μπούμε σε ρόλους, να συνεργαστούμε, να μοιραστούμε δημιουργικές ιδέες και να διερευνήσουμε το «άγνωστο»!
Είσοδος ελεύθερη, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας
Μέγιστος αριθμός συμμετοχών: 25 παιδιά
Με πηλό και φαντασία
15:00-16:00, Creative Lab 1 | Για παιδιά ηλικίας 4-8 ετών
16:00-17:00, Creative Lab 1 | Για παιδιά ηλικίας 8-12 ετών
Ο Άρης Σιχλιμίρης από το εργαστήριο κεραμικής «Πηλός», έρχεται με το πρόγραμμα «Με πηλό και φαντασία» για όλους τους μικρούς μας φίλους! Μικρές σφαίρες, φύλλα και κορδόνια από πηλό μεταμορφώνονται στα χέρια των παιδιών σε τρισδιάστατες μορφές με χρηστικό ή διακοσμητικό χαρακτήρα.
Είσοδος ελεύθερη, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας
Μέγιστος αριθμός συμμετοχών: 20 παιδιά ανά εργαστήριο
Ζωγραφική για όλους!
11:00-18:00 | Για παιδιά όλων των ηλικιών
Από τις 11:00 έως τις 18:00, τα Κυψελάκια κάθε ηλικίας ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους στη ζωγραφική, γεμίζοντας την Αγορά με χρώμα!
Στην οικονομική ενίσχυση όλων των εργαζομένων της που θέλουν να αποκτήσουν ή να διευρύνουν την οικογένειά τους προχωρά η Choose, καθιερώνοντας μια σειρά παροχών, μεταξύ των οποίων η κρυοσυντήρηση ωαρίων και η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
Αναλογιζόμενη τις εκρηκτικές διαστάσεις που έχει λάβει το πρόβλημα της υπογεννητικότητας στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, αλλά και την κοινωνική πραγματικότητα της τεκνοποίησης σε μεγαλύτερες ηλικίες, η Choose στηρίζει έμπρακτα όλους τους εργαζομένους της στον οικογενειακό τους προγραμματισμό, με οικονομικές ενισχύσεις που περιλαμβάνουν:
• 2.000€ για τη γέννηση του πρώτου τέκνου, 4.000€ του δεύτερου και 10.000€ του τρίτου, για κάθε εργαζόμενο
• 6.000€ εφάπαξ για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή (εξωσωματική με γεννητικό έλεγχο) για εργαζόμενες και τις συζύγους εργαζομένων
• 2.500€ για την κρυοσυντήρηση ωαρίων για τις εργαζόμενες
• 200€ μηνιαίως επίδομα βρεφονηπιακού σταθμού για κάθε τέκνο μέχρι και την ηλικία των 4 ετών (οπότε και ξεκινά η υποχρεωτική πρωτοβάθμια εκπαίδευση)
Ανακοινώνοντας τις νέες παροχές, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Choose, κ. Γιάννης Δέτσης, δήλωσε σχετικά:
«Τη χρονιά που μας πέρασε είχαμε τις λιγότερες γεννήσεις στην Ελλάδα από το 1932. Ο δείκτης γονιμότητας στη χώρα μας έχει πέσει κάτω από το 1,4, δηλαδή σε κάθε μια γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας αντιστοιχούν λιγότερα από 1,4 παιδιά, όταν για να παραμείνει σταθερός ο πληθυσμός, ο εν λόγω δείκτης πρέπει να φτάσει στο 2,2. Με αυτούς τους ρυθμούς, ο πληθυσμός της Ελλάδας θα συρρικνωθεί κατά 1,5 εκατομμύρια σε μόλις τριάντα χρόνια, με δραματικές επιπτώσεις για την κοινωνία και την οικονομία μας.
Στην Choose, αναλαμβάνουμε το μερίδιο που μας αναλογεί, ενθαρρύνοντας και κυρίως στηρίζοντας έμπρακτα τους 100 και πλέον συναδέλφους μας – το 70% γυναίκες – να αποκτήσουν τη δική τους οικογένεια. Εύχομαι να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά μας ώστε όλοι μαζί να συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση αυτής της μεγάλης εθνικής και κοινωνικής πρόκλησης».
Στις 11 και στις 12 Φεβρουαρίου 2024, 11:00-19:00, τα μικρά οινοποιεία από ολόκληρη την ελληνική επικράτεια έρχονται στην Αθήνα για να παρουσιάσουν τα μεγάλα και σπουδαία τους κρασιά. Τα μοναδικά προϊόντα τους, που παράγουν δίνοντας έμφαση στην πρώτη ύλη, επενδύοντας χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα, καταδεικνύοντας ότι η ταυτότητα ενός κρασιού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την περιοχή, τη γη και την προσωπικότητα των ανθρώπων που ζουν κοντά της.
Ο ΣΜΟΕ ανυπομονεί να υποδεχθεί το οινόφιλο κοινό, τους επαγγελματίες του χώρου, τους φίλους και τους υποστηρικτές του σε μια ανανεωμένη διοργάνωση, που θα περιέχει έκθεση προϊόντων, εκδηλώσεις γευσιγνωσίας και πολλές εκπλήξεις!
Φέτος, η έκθεση θα φιλοξενηθεί στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων στην αίθουσα Μηχανουργείο. Οι επισκέπτες της έκθεσης, και αυτή τη φορά, θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν ξεχωριστά κρασιά, να συνομιλήσουν με τους οινοπαραγωγούς, αλλά και να παρακολουθήσουν ενδιαφέρουσες συζητήσεις και παρουσιάσεις που αφορούν το κρασί, την πρωτογενή παραγωγή, τις εξαγωγές ελληνικών κρασιών, την επικοινωνία κ.ά.
Για να βρούμε τις ρίζες του βάδην στην Ελλάδα, θα πρέπει να ταξιδέψουμε βαθιά, πίσω στο χρόνο. Το 1901 εντάχθηκε για πρώτη φορά το αγώνισμα στο πρόγραμμα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος, προτού καν αποκτήσει Ολυμπιακή ταυτότητα – κάτι που θα συνέβαινε το 1908.
Οι γυναίκες, όμως, θα περίμεναν κάμποσες δεκαετίες μέχρι να πετύχουν την αποδοχή και εν συνεχεία την αναγνώριση. Μόλις το 1985, βαδίστριες αποτέλεσαν μέρος του Πανελληνίου Πρωταθλήματος, γι’ αυτό και ο φετινός αγώνας στο Άστρος, την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου, θα έχει έντονα γυναικείο χρώμα, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό και από την αφίσα της διοργάνωσης.
Σαράντα χρόνια συμπληρώνει το βάδην γυναικών στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα. Τέσσερις δεκαετίες από την ημέρα που μια χούφτα κοπέλες έσπασαν τα δεσμά, ξεπέρασαν τα στεγανά και βάδισαν για τον τίτλο της πανελληνιονίκου.
Δύο αδέρφια έριξαν το κάστρο και εγένετο βάδην γυναικών
Έπειτα από την επιμονή και τις συντονισμένες ενέργειες των αδερφών Άρη και ΧρήστουΚαραγεώργου, δύο αδελφών που κυριάρχησαν στα πανελλήνια πρωταθλήματα από το 1975 έως και το 1991 κερδίζοντας 10 και 13 τίτλους αντίστοιχα, το 1985 ο ΣΕΓΑΣ ενέταξε και το αγώνισμα των 5.000 μ. βάδην γυναικών εντός σταδίου στο πρόγραμμα του πανελληνίου πρωταθλήματος.
Από το 1981 είχε ξεκινήσει ο Άρης την αλληλογραφία με τον πρόεδρο της επιτροπής βάδην, Δανό ΠάλεΛάρσεν. Μην φανταστείτε email και sms. Με το ταχυδρομείο έφευγαν οι επιστολές και υπήρχε αναμονή πολλών ημερών μέχρι να φτάσει το γράμμα από το Λονδίνο (έδρα της τότε IAAF) στην Αθήνα και το αντίστροφο.
Διαφαινόταν ότι το βάδην γυναικών σύντομα θα αποκτούσε Ολυμπιακό καθεστώς και ο Άρης Καραγεώργος άδραξε την ευκαιρία – αν και ακόμα εν ενεργεία αθλητής – να μυήσει από τα τέλη του 1983 στο άθλημα την Μιμίκα και την ΜαρίαΠανουτσοπούλου και την ΜαριλέναΣαμολαδά, οι οποίες πήραν, μαζί με τέσσερις ακόμα κοπέλες το βάπτισμα του πυρός στις 18 Μαΐου 1984 σε μια ημερίδα στην Αθήνα, στις εγκαταστάσεις του Πανελληνίου.
Στιγμιότυπο από την εκκίνηση στην πρώτη ημερίδα βάδην γυναικών της ιστορίας στο στάδιο του Πανελληνίου.
Με ενέργειες του κόουτς, που σταδιακά αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, και αίτημά του προς τον ΣΕΓΑΣ, το βάδην προστέθηκε στο πρόγραμμα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος, ενώ το 1992 τα 10 χλμ. διεξήχθησαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, βάζοντας τίτλους τέλους και επίσημα στη φυλετική ανισότητα.
Πίσω στο 1985, πρώτη πανελληνιονίκης στο Ολυμπιακό στάδιο αναδείχτηκε η ΚωνσταντίναΜπορνιβέλλι του Α.Ο. Εσπέρου Πατρών με επίδοση 28:07.48.
Την επόμενη χρονιά το ίδιο αγώνισμα συμπεριλαμβανόταν στο πρόγραμμα του 1ου Πανελληνίου Πρωταθλήματος κλειστού στίβου στο ΣΕΦ, ενώ στον ανοιχτό διεξήχθη και το αγώνισμα των 10 χλμ. εκτός σταδίου.
Το 1987 καθιερώθηκαν τα 3.000 μ. στον κλειστό στίβο και το 1998 προστέθηκαν στον ανοιχτό τα 20 χιλιόμετρα.
Για μια τριετία (2018-2020), έλαβε χώρα ο αγώνας των 50 χλμ., για να αντικατασταθεί το 2021 από τα 35 χιλιόμετρα, απόσταση που από το 2024 αποτελεί παρελθόν.
Πολυνίκης στο θεσμό των πανελληνίων πρωταθλημάτων σε ανοιχτό και κλειστό στίβο είναι η ΠόπηΓαβαλάκη με 13 πρωτιές, η πρώτη αθλήτρια που είχε τόσο κυριαρχική παρουσία κατεβάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Ο πρώτος αγώνας βάδην γυναικών στο πλαίσιο Πανελληνίου Πρωταθλήματος, το 1985 στο ΟΑΚΑ.
Ωστόσο ειδικότερα στα 20 χλμ. σε δημόσιο δρόμο, αγώνισμα που θα διεξαχθεί φέτος στο Άστρος, η ΑντιγόνηΝτρισμπιώτη έχει το προβάδισμα με εφτά τίτλους, αλλά όχι και το ρεκόρ αγώνων, που ανήκει στη ΔέσποιναΖαπουνίδου με 1:29.35 από το 2016. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης στην απόσταση έχει στην κατοχή της και το πανελλήνιο ρεκόρ με 1:28.12 από το Φεβρουάριο του 2022 στη νέα της προπονητική βάση, τη Μελβούρνη.
Δις πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2022 στο Μόναχο η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, ένα μοναδικό επίτευγμα για τον ελληνικό στίβο. (ΜΑΡΙΛΙΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ / EUROKINISSI)
Από τον Βασιλάκο στον Παπαμιχαήλ, 123 χρόνια απόσταση
Στους άνδρες το βάδην πρωτοπαρουσιάστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και συγκεκριμένα το 1901, όταν έγινε το Β’ Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, αλλά ουσιαστικά το πρώτο επίσημο και παρθενικό που διοργανώθηκε από τον ΣΕΓΑΣ, αφού αυτό του 1896 έγινε υπό την αιγίδα της Ολυμπιακής Επιτροπής και αποτέλεσε αγώνα πρόκρισης για τους 1ους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το πρωτάθλημα έγινε στο Παναθηναϊκό στάδιο παρουσία της βασιλικής οικογένειας, βουλευτών κι άλλων επισήμων και πλήθους κόσμου, ξυπνώντας μνήμες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. Το βάδην διεξήχθη τη δεύτερη μέρα των αγώνων και οι αθλητές κλήθηκαν να καλύψουν απόσταση ενός χιλιομέτρου με άστατες καιρικές συνθήκες. Από τις συμμετοχές ξεχώρισε αυτή του δεύτερου στο Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων, ΧαρίλαουΒασιλάκου του Πανελληνίου, που κατέκτησε μάλλον άνετα την πρώτη θέση.
Στο φύλλο της εφημερίδας ΣΚΡΙΠ του Σαββάτου 7 Ιουλίου 1901 διαβάζουμε αυτούσιο το ρεπορτάζ του αγώνα:
Το τελευταίον αγώνισμα – Βάδην 1000 μέτρα
Τελευταίον έρχεται το αγώνισμα βάδην 1000 μέτρα. Οι αποδυόμενοι εις το αγώνισμα είνε 14. Ο Γιαννακόπουλος και ο Βασιλάκος του Πανελληνίου, ο Ζορμπάς, ο Μάρκου και ο Σταυρόπουλος του Εθνικού, ο Αλιμαλάς, ο Μασούρης και ο Πολυχρόνης του Αμαρουσίου, ο Στούκας και ο Κούρτης της Κηφισιάς, ο Τσαφόπουλος της [Γυμναστικής] Εταιρίας Πατρών και δύο άλλοι του Πανελληνίου.
Το αγώνισμα τούτο συνίσταται εις το ταχύτερον βάδισμα. Ξεκινούν λοιπόν με τον πυροβολισμόν οι αγωνιζόμενοι και αμέσως αρχίζει να προηγήται ο Βασιλάκος, ο οποίος και φθάνει εις το τέρμα πρώτος διανύσας τα 1000 μ. εις 5’ 11’’ και 3)5’ δεύτερος δε φθάνει ο Μάρκου διανύσας αυτά εις 5’ 18’’.
Μεθ’ ο οι Βασιλείς απέρχονται προπεμπόμενοι υπό της επιτροπής και ο κόσμος απέρχεται εις τα ίδια.
Σταδιακά η απόσταση που διένυαν οι βαδιστές στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ανέβηκε στα 1.500 και στα 5.000 μέτρα. Εν συνεχεία το αγώνισμα μεταφέρθηκε εκτός σταδίου και οι αθλητές καλούνταν να βαδίσουν 10 χιλιόμετρα, ενώ το 1958 εισήχθη το αγώνισμα των 20 χιλιομέτρων.
Από το 1984 έως και το 1989 το πανελλήνιο πρωτάθλημα βάδην μεταφέρθηκε εντός σταδίου με τη διεξαγωγή του αγωνίσματος των 20.000 μέτρων. Είναι μια περίοδος, με αφετηρία τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, που κυριαρχούν οι αφοί Καραγεώργου οι οποίοι δημιουργούν επανάσταση εξασκούμενοι χωρίς προπονητή και έχοντας τη συνήθεια να τερματίζουν πολλές φορές χέρι-χέρι, όπως το 1979 και το 1981 όταν μοιράστηκαν την πρώτη θέση.
Χρήστος και Άρης Καραγεώργος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 1981.
Το 1986, χρονιά που η Ελλάδα απέκτησε κλειστό στίβο, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στο πρόγραμμα μπήκαν και τα 5.000 μ. βάδην, ενώ το 1989 διεξήχθη για πρώτη φορά και το πανελλήνιο πρωτάθλημα 50 χιλιομέτρων.
Το 2021 προστέθηκαν τα 35 χλμ., αλλά η World Athletics αποφάσισε να καταργήσει το αγώνισμα και για τελευταία φορά (;) πραγματοποιήθηκε το 2023.
Πολυνίκης των πανελληνίων πρωταθλημάτων βάδην είναι ο σύγχρονος ΑλέξανδροςΠαπαμιχαήλ με 26 πρωτιές. Από αυτές οι 13 σημειώθηκαν στα 20 χλμ., οι 3 στα 35 χλμ., οι 2 στα 50 χλμ. και οι 8 σε κλειστό στίβο και συγκεκριμένα στα 5.000 μέτρα.
Ο Αλέξανδρος Παπαμιχαήλ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, όταν με 1:21.12 σημείωσε το πανελλήνιο ρεκόρ που αντέχει μέχρι τις μέρες μας.
Ο Αλέξανδρος Παπαμιχαήλ είναι και ο κάτοχος της καλύτερης πανελλήνιας επίδοσης με χρόνο 1:21.12 από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αλλά και του ρεκόρ αγώνων με 1:24.40 από το 2019 στην Αλεξανδρούπολη.
Αυτοψία στις εργασίες που είναι σε εξέλιξη στο χώρο του Γιαβάσειου κληροδοτήματος, επί της οδού Ερμού στο Μοναστηράκι, πραγματοποίησε σήμερα ο Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής Γιάννης Μυλωνάκης
Τον Δήμαρχο συνόδευαν ο Αντιδήμαρχος Αξιοποίησης και Διαχείρισης Δημοτικής Περιουσίας Σωτήρης Παπαμιχαήλ, η Αντιδήμαρχος Υποδομών, Δικτύων και Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας Λιάνα Σιούλα και στελέχη της τεχνικής και νομικής υπηρεσία του Δήμου.
Στο πλαίσιο της επίσκεψης του ο κ. Μυλωνάκης είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί από τους εκπροσώπους της μισθώτριας και αναδόχου εταιρείας τόσο για την πορεία των εργασιών όσο και για τα προβλήματα που έχουν προκύψει στην εξέλιξη του έργου, με δεδομένη την αγωγή που έχει κατατεθεί από την πλευρά των μισθωτών ήδη από τις αρχές Οκτωβρίου, προς την προηγούμενη δημοτική αρχή.
Ο Δήμαρχος διαμήνυσε με κατηγορηματικό τρόπο πως βούληση της νέας διοίκησης του Δήμου, είναι να βρεθεί μία ρεαλιστική και βιώσιμη λύση στο ζήτημα που έχει προκύψει προς όφελος των πολιτών και των συμφερόντων του Δήμου, επισημαίνοντας πως πάγια θέση της παράταξης του είναι το έργο να ολοκληρωθεί απρόσκοπτα και το ακίνητο να αξιοποιηθεί με τον βέλτιστο τρόπο.
Σε αυτό το πλαίσιο και αναγνωρίζοντας τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν για τη συνέχιση του έργου, όπως ανέφερε, θα εξεταστούν από την πλευρά του Δήμου όλες οι ενδεδειγμένες λύσεις, ενώ θα υπάρξει σχετική διαβούλευση επί του θέματος και με το Δήμο Αθηναίων, στα ζητήματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων του. Παράλληλα επισήμανε πως θα ενημερωθεί σχετικά το δημοτικό συμβούλιο κατά τη σημερινή συνεδρίαση και οι επικεφαλής των παρατάξεων, προκειμένου να βρεθεί λύση σε κλίμα συναίνεσης και διαφάνειας.
«Προφανώς και δεν επιθυμούμε να φτάσουμε στα δικαστήρια. Κληρονομήσαμε ένα πρόβλημα το οποίο είμαστε αποφασισμένοι να λύσουμε άμεσα» τόνισε και πρόσθεσε πως για τη νέα δημοτική αρχή τα ζητήματα διαχείρισης και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δήμου είναι σε προτεραιότητα.
Το θέμα θα συζητηθεί με τους εκπροσώπους της μισθώτριας εταιρείας εκ νέου, την επόμενη εβδομάδα.
Στην άμεση ανάκληση άδειας εταιρείας που διενεργεί εκσκαφές στο οδόστρωμα σε δρόμους του δήμο Βύρωνα προχώρησε ο δήμαρχος Αλέξης Σωτηρόπουλος, ενώ με δήλωσή του τονίζει ότι τίθεται άμεσα τέρμα στις καθημερινές αυθαιρεσίες ιδιωτικών εταιρειών που προκαλούν με τις εργασίες τους καταστροφές και προβλήματα στην καθημερινότητα της πόλη και των δημοτών.
Σημειώνει δε ότι μέχρι να λάβει ο Δήμος επαρκείς εγγυήσεις ότι θα αποκαθίσταται άμεσα η ζημία, δεν πρόκειται να επιτραπεί η συνέχιση των εργασιών.
Ολόκληρη η δήλωση του δημάρχου Βύρωνα Αλέξη Σωτηρόπουλου
«Αγαπητοί συνδημότες και συνδημότισσες
«Τέρμα στις καθημερινές αυθαιρεσίες ιδιωτικών εταιρειών που προκαλούν με τις εργασίες τους καταστροφές και προβλήματα στην καθημερινότητα της πόλη μας και των δημοτών .
Πιο συγκεκριμένα : Με εντολή μου ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ με το υπ` αριθμ. πρωτοκ. 2731/5-2-2024 έγγραφο, η άδεια εταιρείας για εκσκαφές τομών στο οδόστρωμα της πόλης με σκοπό την εγκατάσταση δικτύου οπτικών ινών . Ο λόγος είναι ότι καταστρέφεται συστηματικά, το δίκτυο ηλεκτροφωτισμού, βυθίζοντας έτσι στο σκοτάδι ολόκληρες γειτονιές του δήμου μας.
Επιπρόσθετα, το άνοιγμα επικίνδυνων ορυγμάτων, η καθυστέρηση στο κλείσιμό τους, ακόμη και εκεί που πρόσφατα υπήρξε ασφαλτόστρωση των δρόμων δημιουργεί την εικόνα ότι ο Δήμος Βύρωνα είναι ένα ξέφραγο αμπέλι. Ως εδώ, δεν θα το επιτρέψουμε!
Με το ανωτέρω έγγραφο εντέλλεται η εταιρεία να αποκαταστήσει άμεσα τις φθορές στο δίκτυο ηλεκτροφωτισμού και να αποκαταστήσει άμεσα οποιεσδήποτε εκκρεμότητες σε υπάρχουσες τομές έχουν προκληθεί στο οδικό δίκτυο της πόλης μας, σύμφωνα με τις οδηγίες που της δόθηκαν από την Τεχνική Υπηρεσία (επιχώσεις, σήμανση, μέτρα ασφαλείας κλπ) και να μην προχωρήσει σε νέες εργασίες εκσκαφών.
Μέχρι να λάβει ο Δήμος μας επαρκείς εγγυήσεις ότι θα αποκαθίσταται άμεσα η ζημία, δεν πρόκειται να επιτραπεί η συνέχιση των εργασιών.
Προσωπικά δεσμεύομαι ότι θα προστατεύσω την ποιότητα ζωής των δημοτών όταν αυτή θίγονται από αντίστοιχες ενέργειες. Απόλυτη προτεραιότητα μου είναι η ομαλή λειτουργία της πόλης και η καθημερινότητα των δημοτών».
Μια παράσταση των ΘΕΜΗ ΚΑΡΑΜΟΥΡΑΤΙΔΗ & ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ
Εκρηκτική πρεμιέρα στις 3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Η Νατάσσα Μποφίλιου, o Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος παρουσίασαν το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου, στο κατάμεστο VOX, τη νέα τους πρόταση-παράσταση και μαζί τα νέα τραγούδια που θα αποτελέσουν το επόμενο άλμπουμ τους.
ΚΑΤΙ ΚΑΙΓΕΤΑΙ…
Μια παράσταση που έβαλε φωτιά στο VOX και στις καρδιές μας. Κάθε Σάββατο λίγο μετά τις 10.00 συντονιζόμαστε με τον παλμό τους, ζεσταινόμαστε από τη φλόγα τους και μοιραζόμαστε το φως, τις αξίες και τα μηνύματα των τραγουδιών τους.
Δείτε τα στιγμιότυπα με τον φωτογραφικό φακό της Λαμπρινής Σωτηρίου.