Πάντα βρίσκει τον τρόπο να κλέψει κάτι από την κουζίνα και κάνει φιλότιμες προσπάθειες γι΄αυτό. Ο ιδιοκτήτης του τον εκπαιδεύει να μην ανεβαίνει στο τραπέζι ούτε στις καρέκλες για να πιάσει κάτι που του… μύρισε και για να δει τα αποτελέσματα της προσπάθειάς του άφησε μια κοτομπουκιά στο τραπέζι.
Επίσης και μια κάμερα που κατέγραψε τη μάχη του Argus με τη… λιγούρα του!
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του ινστιτούτου, πρόκειται για τμήμα επιτύμβιας στήλης, που απεικονίζει ανάγλυφα σε πρώτο επίπεδο μια καθιστή γυναίκα και ένα κοριτσάκι και σε δεύτερο επίπεδο μια άλλη γυναίκα και έναν γενειοφόρο άνδρα. Οι μορφές βρίσκονται κάτω από ανάγλυφο επιστύλιο αετώματος, όπου υπάρχει δυσανάγνωστη επιγραφή, από την οποία ξεχωρίζει το όνομα «Δημόστρατος».
Πρόκειται για ταφικό μνημείο που χρονολογείται στο τρίτο τέταρτο του 4ου πΧ αιώνα και που αρχικά είχε τοποθετηθεί στο αρχαίο νεκροταφείο, κατά μήκος του δρόμου μπροστά από την Ιερά Πύλη. Σε άγνωστη χρονική στιγμή χρησιμοποιήθηκε ως δομικό υλικό, και συγκεκριμένα ως κατώφλι θύρας. Στη συνέχεια, σε μια τρίτη χρήση, το θραύσμα της στήλης που εντοπίστηκε αποτέλεσε κάλυμμα του αποχετευτικού δικτύου κάτω από την Ιερά Οδό, όταν τον 6ο αιώνα επισκευάστηκε το σύστημα υδροδότησης της Αθήνας.
Σημειώνεται ότι επιτύμβια στήλη ή επιτάφια στήλη ονομάζεται στήλη, συνήθως μαρμάρινη ή γενικά λίθινη η οποία στήνεται στον τάφο, ώστε αφενός να γίνεται ορατή η θέση του τάφου, αφετέρου για να σημειώνονται τα στοιχεία του νεκρού. Οι στήλες αυτές μπορεί να είναι απλώς ενεπίγραφες ή διακοσμημένες, για παράδειγμα με σχήματα ή τη μορφή του νεκρού ή παραστάσεις σχετικές με τη ζωή του.
Ο όρος επιτύμβια στήλη αρχικά αναφερόταν σε στήλες που τοποθετούσαν π.χ. οι αρχαίοι Έλληνες, πάνω στον τύμβο (μικρό λόφο από χώμα) με τον οποίο κάλυπταν τον τάφο επιφανών, αλλά σήμερα χρησιμοποιείται με την ίδια έννοια με τον όρο επιτάφια στήλη και αφορά οποιαδήποτε στήλη τάφου και όχι μόνο τύμβου.
![Ο Πούτιν αντιγράφει τον Αλ Καπόνε [Le Point]](https://www.thecitizen.gr/wp-content/uploads/2014/11/poutin-kremlino_12-768x367.jpg "Ο Πούτιν αντιγράφει τον Αλ Καπόνε [Le Point]")
Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, σε σημερινή επίσκεψή του σε μια έκθεση με προϊόντα “ρωσικής κατασκευής” στη Μόσχα, σταμάτησε μπροστά σε ένα νέο μοντέλο οχήματος, το οποίο , σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Interfax, ήταν κάτι μεταξύ ενός “θωρακισμένου αυτοκινήτου”, και ενός “ευγενούς” θωρακισμένου αυτοκινήτου. Ο όρος “ευγενής” έχει γίνει κάτι σαν ανέκδοτο στη Ρωσία όταν ο πρόεδρός της, χαρακτήρισε ως “ευγενείς ανθρώπους” τους Ρώσους στρατιώτες που χωρίς βία τον περασμένο Μάρτιο πήραν στα χέρια τους τον έλεγχο της ουκρανικής χερσονήσου της Κριμαίας .
“Ευγενές θωρακισμένο; Μπορούμε να κερδίσουμε πολλά περισσότερα με μια ευγενή κουβέντα και ένα όπλο, από ότι μόνο με μια ευγενή κουβέντα” είπε ο Πούτιν, παραφράζοντας την περίφημη φράση του διασημότερου “Νονού” του Σικάγο, Αλ Καπόνε: “Μπορούμε να κερδίσουμε πολλά περισσότερα με μια ωραία κουβέντα και ένα περίστροφο, από ότι μόνο με μια ωραία κουβέντα”.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Surgical Technology International και είναι του Dr. Kenneth K. Hansraj, ενός χειρουργού από τη Νέα Υόρκη. Ο Dr. Hansraj χρησιμοποίησε ένα πρόγραμμα υπολογιστή για να φτιάξει την προσομοίωση της σπονδυλικής στήλης προκειμένου να εξακριβώσει με ποιο τρόπο επιβαρύνεται το σώμα μας όταν σκύβουμε πάνω από το κινητό μας τηλέφωνο.
Αυτό που ανακάλυψε είναι ότι όλες αυτές οι ώρες που περνάμε πάνω από την οθόνη του κινητού είναι επιβλαβείς για την υγεία της σπονδυλικής μας στήλης. Το μέσο βάρους του ανθρώπινου κεφαλιού είναι 4,5 με 5,5 κιλά και όπως σκύβει προς τα μπροστά, οι δυνάμεις που ασκούνται στο λαιμό φτάνουν τα 12 κιλά για 15 μοίρες, 18 κιλά για 30 μοίρες, 22 κιλά για 45 μοίρες και 27 κιλά για 60 μοίρες. Ο μέσος χρήστης κινητού περνάει δύο με τέσσερις ώρες την ημέρα σκυμμένος πάνω από το κινητό του.
Σε έναν κακό αγώνα δίχως πολλές φάσεις, η Σερβία εκμεταλλεύτηκε τον εκνευρισμό των παικτών της Εθνικής και χτύπησε δύο φορές, μια στο 60′ με κεφαλιά του Πέτροβιτς και μια στο 92′ με γκολάρα του Γκουντέλι.
Όπως φαίνεται, η Εθνική είναι πλέον βαθιά άρρωστη και πρέπει να γίνουν ριζικές τομές, κυρίως σε διοικητικό και οργανωτικό επίπεδο, αν θέλει να επανέλθει στα στάνταρντς των τελευταίων 10 ετών.
Οι ενδεκάδες του αγώνα ήταν οι εξής:
Ελλάδα: Γλύκος, Αβραάμ Παπαδόπουλος, Μανωλάς, Τοροσίδης, Βύντρα, Μανιάτης, Σάμαρης, Κονέ, Μαυρίας, Χριστοδουλόπουλος, Αθανασιάδης
Σερβία: Στοΐκοβιτς, Ιβάνοβιτς, Τόμοβιτς, Μακσίμοβιτς, Πέτροβιτς, Μάτιτς, Τζόγιτς, Μάρκοβιτς, Τόσιτς, Μίτροβιτς
Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σαφές αν μεταξύ αυτών των μορίων περιλαμβάνονται και σύνθετες ενώσεις, σαν αυτές που σχηματίζουν τις πρωτεΐνες. Ένας από τους βασικούς στόχους της αποστολής στον κομήτη “Τσούρι” ήταν να διαπιστωθεί εάν ενώσεις άνθρακα και μέσω αυτών, η ζωή, μπορεί να έφτασαν στη Γη από κάποιον κομήτη.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι οι κομήτες χρονολογούνται από την εποχή της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος και σε αυτούς έχουν διατηρηθεί οργανικά μόρια, σαν να επρόκειτο για “κάψουλες του χρόνου”.
Αναμένεται να φτάσει αρκετό ηλιακό φως στο Philae για να φορτίσουν οι μπαταρίες του, κάτι που οι επιστήμονες ελπίζουν να συμβεί όταν ο κομήτης πλησιάσει στον ήλιο, ώστε να αποκτηθούν περαιτέρω πληροφορίες που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην επιστημονική εξέλιξη.
Η γραφομηχανή είναι μάρκας Olympia στο χρώμα του φύλλου της ελιάς και θα δημοπρατηθεί την Πέμπτη από τον αμερικανικό γραφείο δημοπρασιών “Nate D. Sanders auction house”.
Ο χειριστής της ήταν ο σεναριογράφος του Χίτσκοκ, Joseph Stefano. Το σενάριο του βασίστηκε στη νουβέλα του Robert Bloch και ήταν το δεύτερο μόλις σενάριο που είχε γράψει. Ο Χίτσκοκ του είχε ζητήσει να συνεργαστούν και στα σενάρια για «Τα Πουλιά» και το «Μάρνι», όμως εκείνος αρνήθηκε. Αντ’ αυτού αφοσιώθηκε στη συγγραφή των επεισοδίων του “The Outer Limits”, στην ίδια γραφομηχανή.
Θαυμάστε το trailer της αριστουργηματικής ταινίας, το οποίο είναι πρωτοποριακό ακόμη και σήμερα, καθώς χρησιμοποιείται μια γραμμική μέθοδος αφήγησης από τον ίδιο τον Χίτσκοκ που εκπλήσσει ευχάριστα το θεατή:
“Όταν οι μηχανικοί που ήταν υπεύθυνοι για τη δημιουργία του πρώτου iPod ολοκλήρωσαν το πρωτότυπο, παρουσίασαν το αποτέλεσμα της δουλειάς τους στον Steve Jobs αναμένοντας την αποδοχή του. Ο Jobs “έπαιξε” λίγο με τη συσκευή, την έλεγξε, ένιωσε το βάρος της και την απέρριψε άμεσα. Ήταν πολύ μεγάλη.
Οι μηχανικοί εξήγησαν ότι εξάντλησαν τα όρια της εφευρετικότητας τους για να καταφέρουν να δημιουργήσουν το iPod και συνεπώς θα ήταν αδύνατο να το κάνουν πιο μικρό. Ο Jobs δε μίλησε για λίγο. Εν τέλει, στάθηκε, προχώρησε μέχρι το ενυδρείο και έριξε το iPod στο νερό. Μόλις το iPod έφτασε στον πάτο, φυσαλίδες αναδύθηκαν στην επιφάνεια.
“Αυτές είναι φυσαλίδες αέρα”, επισήμανε. “Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κενός χώρος εκεί μέσα (στο iPod). Κάντε το μικρότερο.”
Όποιος αμφιβάλλει για την εφαρμογή της τακτικής του Jobs στα σύγχρονα προϊόντα της Apple σχετικά με το μέγεθος τους, μπορεί άνετα να ρίξει το iPhone του σε ένα ενυδρείο και να δει τα αποτελέσματα! Όχι;
Τον πετύχαινε κανείς στους δρόμους του Lviv, στην Ουκρανία, ενώ ο 55χρονος κάποιες φορές άλλαζε ρούχα δύο φορές τη μέρα – όμως ποτέ δε φορούσε τα ίδια πάνω από μια φορά.
Αυτή η ιδιαιτερότητα του Slavik προκάλεσε το ενδιαφέρον του φωτογράφου Yurko Dyachyshyn, ο οποίος εν καιρώ τράβηξε περίπου 100 φωτογραφίες του μοδάτου άστεγου, πληρώνοντας τον σχεδόν 75 ευρώ κάθε φορά που τον χρησιμοποιούσε ως μοντέλο.
Κανείς δε φαίνεται να γνωρίζει πολλά για τον Slavik, που εκτός των άλλων συνήθιζε να αλλάζει τα μαλλιά του και τα γένια του συχνά, ενώ άγνωστος είναι και ο τρόπος που έβρισκε τα ρούχα του.
Σίγουρα, είναι ο πιο στιλάτος άστεγος στον κόσμο και ελπίζουμε να είναι καλά όπου βρίσκεται και να συνεχίζει να εντυπωσιάζει τα πλήθη.
Προς το παρόν, δείτε τις καλλιτεχνικές του φωτογραφίες:
Πηγή: Mirror
Η Ντένη από μικρή είχε μια έφεση στα ρούχα, στις μοδίστρες, στα πατρόν. Γρήγορα και με την βοήθεια του Γιάννη Τσαρούχη ανακάλυψε το ταλέντο της στην ενδυματολογία. Όταν ανακοίνωσε στους φίλους της ότι θα πήγαινε να σπουδάσει ενδυματολογία στην Σχολή Καλών Τεχνών στην Φλωρεντία, εκείνοι την περιπαίζαν ότι θα πάει να δώσει μια περιουσία για να γίνει μοδίστρα.
Στα χρόνια ακόμη των σπουδών της ξεκίνησε να συνεργάζεται με την επιστήθια φίλη της Μελίνας Μερκούρη, αρχικά στο θέατρο και στη συνέχεια στον κινηματογράφο. Η πρώτη διεθνής αναγνώριση για την ίδια ήρθε στην ταινία «Στέλλα». Τα κοστούμια προκαλούν αίσθηση στις Κάννες, κατά την προβολή της ταινίας. Η ίδια θα το μάθει μήνες αργότερα, καθώς σπούδαζε στη Φλωρεντία. Τότε δεν υπήρχαν κινητά και emails. Η είδηση ήθελε χρόνο για να ταξιδέψει.
Η παγκόσμια αναγνώριση ήρθε λίγα χρόνια αργότερα πάλι στις Κάννες με το «Ποτέ την Κυριακή». Το εφαρμοστό μαρινέρικο μπλουζάκι με το οποίο ντύνει την Μελίνα, το μαύρο αισθησιακό φόρεμα που της φορά την ώρα που χορεύει μπροστά στην αντροπαρέα κερδίζουν το χειροκρότημα.
Την άλλη μέρα όλοι στην Κρουαζέτ μας αντίκρυζαν και φώναζαν «S’ agapo». Σε ένα βράδυ είχαμε κάνει τους πάντες να αγαπήσουν την Ελλάδα, κάτι που από πάντα επιδιώκαμε, μου έλεγε επανειλημμένα.
Η υποψηφιότητα της Ντένης Βαχλιώτη το 1960 για το Όσκαρ κοστουμιών στο «Ποτέ την Κυριακή» επιβεβαιώνει το μεγάλο ταλέντο της και την καθιερώνει σε παγκόσμιο επίπεδο.
Δύο χρόνια μετά θα είναι ξανά υποψήφια για το Όσκαρ κοστουμιών στην «Φαίδρα».
Αυτό το Όσκαρ το κυνήγησα. Σχεδίαζα τα κοστούμια έχοντας το μυαλό μου στην υποψηφιότητά μου. Αν είχα πάει στο Χόλιγουντ για να προωθήσω την υποψηφιότητά μου, είμαι σίγουρη ότι θα το είχα κερδίσει, μου έλεγε.
Ελάχιστοι στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι η Ντένη Βαχλιώτη συνεργάστηκε στη συνέχεια με τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς σκηνής, από τον Κρίστοφερ Πλάμερ μέχρι τον Όρσον Γουέλες και τον Μικ Τζάκερ.
Η ίδια κράτησε πάντα μια απόσταση από την φήμη και την εικόνα της, ανεξήγητη για τους πολλούς, κατανοητή για τους γύρω της. Επίμονη, εργατική, πολυπράγμων, περίεργη, δημιουργική, εφευρετική, φλεγματική, αντικομφορμίστρια, μίλαγε άπταιστα πέντε γλώσσες, ενημερωνόταν διαρκώς για όσα συμβαίνουν καθημερινά στον πλανήτη, σχεδίαζε ακόμη και όταν εμφανίστηκε η ωχρά κηλίδα στην όρασή της, δεν έπαυε να κάνει όνειρα, αλλά κυρίως προσέγγιζε πρόσωπα και καταστάσεις πάντοτε μέσα από εκείνα τα ορθά πλαίσια και εκείνη την κριτική γωνία, ώστε δεν υπήρχε περίπτωση να εξαιρέσει τον εαυτό της.
Παρά την ισχυρή της προσωπικότητα παρέμεινε μέχρι τέλους ένας καλλιτέχνης που ήξερε να δουλεύει ομαδικά. Δεν επιβάλεις δια ροπάλου την γνώμη σου, αγωνίζεσαι να την εξηγήσεις στους άλλους και να μετρήσεις τις αντιδράσεις που θα αφουγκραστείς, μου τόνιζε. Αυτός ήταν και ο κανόνας της συνεργασίας της με την Μελίνα, τον Ντασέν, τον Χατζιδάκι και τις λοιπές ισχυρές προσωπικότητες με τις οποίες συνεργάστηκε. Δεν έλειψαν οι συγκρούσεις, αλλά οι δεσμοί φιλίας δεν έσπασαν ποτέ.
Για μένα τα πάντα τελείωσαν όταν μου τηλεφώνησαν από την Νέα Υόρκη για να μου πουν τον θάνατο της Μελίνας, μου είπε μια μέρα. Αρνήθηκα να ξαναβγώ από το σπίτι μου. Είχαμε πει ότι τίποτα δεν θα μας χωρίσει, έλεγε θυμωμένη για την βίαιη αρπαγή της φίλης της από τον καρκίνο.
Ήταν βράδυ, η αίθουσα των μαρμάρων του Παρθενώνα λουσμένη στο φως αντίκρυζε τον Παρθενώνα και εγώ με την Ντένη και τον Βασίλη ακολουθούσαμε τα βήματα του αρχιτέκτονα του Μουσείου της Ακρόπολης κ. Μιχάλη Φωτιάδη, που μας είχε προσκαλέσει για μια κατ΄ ιδίαν ξενάγηση.
Σωστά επέμενες βρε Μελίνα για το μουσείο, μονολογούσε απόλυτα ικανοποιημένη. Είχαμε όλοι την αίσθηση ότι κάπου γύρω μας περιφερόταν η φίλη της η Μελίνα. Αύριο θα γιορτάζαμε τα γενέθλια της. Ίσως, τελικά προτίμησε να τα περάσει με την Μελίνα.
Η εξήγηση είναι πολύ εύκολη, καθώς ο σύλλογος πληρώνει την απουσία του από το φετινό Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι που συνέβη ύστερα από 19 χρόνια. Όπως ανακοίνωσε η διοίκηση, τα συνολικά έσοδα μειώθηκαν στα 88.7 εκατομμύρια λίρες ως τις 30 Σεπτεμβρίου, από 98.5 εκατομμύρια που ανέρχονταν πέρυσι κατά την ίδια περίοδο.
Στο συγκεκριμένο τρίμηνο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπέγραψε την κολοσσιαία δεκαετή συμφωνία ύψους 750 εκατομμυρίων λιρών με την Adidas, από την άλλη πλευρά όμως μειώθηκαν τα έσοδα από τις μεταδόσεις των αγώνων, καθώς και τα έσοδα που είχε η εταιρεία τις ημέρες που αγωνιζόταν η ομάδα.
Έπειτα από χιλιάδες χρόνια εξαφάνισης από τον πλανήτη, τα μαμούθ θα επανεμφανισθούν στη Γη, και πιο συγκεκριμένα στις στέπες της Σιβηρίας; Το ερώτημα αυτό, αλλά και τα επιστημονικά και ηθικά διλήμματα γύρω από την προσπάθεια «νεκρανάστασης» του θηλαστικού εξετάζει το ντοκιμαντέρ «The Autopsy» του βρετανικού Channel 4, το οποίο θα προβληθεί στις 23 Νοεμβρίου.
«Πρωταγωνιστής» στο ντοκιμαντέρ είναι η εταιρεία βιοτεχνολογίας Sooam, η οποία φιλοδοξεί να κλωνοποιήσει στο απώτερο μέλλον το θηλαστικό ,χρησιμοποιώντας γενετικό υλικό από την «Buttercup», το καλύτερα διατηρημένο λείψανο μαμούθ που έχει βρεθεί ποτέ. Την ίδια στιγμή, άλλοι ειδικοί υποστηρίζουν πως, ακόμη κι αν η προσπάθεια στεφθεί με επιτυχία, θα είναι αμελητέο το όφελος για την επιστήμη και το περιβάλλον.
Από τις αναλύσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, έχει διαπιστωθεί πως το θηλαστικό ζούσε στην περιοχή πριν από 40.000 χρόνια. Με ύψος 2,5 μέτρα, δεν ξεπερνούσε σε διαστάσεις έναν ασιατικό ελέφαντα, ενώ σκοτώθηκε από σαρκοβόρα σε ηλικία 40 ετών.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν, από την «Buttercup» έχουν απομονωθεί κύτταρα όπως και γενετικό υλικό υψηλής ποιότητας. Χάρις σε αυτό το υλικό, η Sooam ελπίζει πως θα καταφέρει να το «νεκραναστήσει» μέσω κλωνοποίησης, χρησιμοποιώντας θηλυκούς ασιατικούς ελέφαντες για την κύησή του.
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, άλλοι επιστήμονες προειδοποιούν πως η διαδικασία δεν θα είναι εύκολη. Σύμφωνα με την Τόρι Χάριντζ, παλαιοντολόγο στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, το πιο πιθανό είναι πως η κύηση θα πρέπει να επαναληφθεί πολλές φορές, μέχρι και αν γεννηθεί το έμβρυο. Επίσης, ακόμη κι αν γεννηθεί, τίποτε δεν εξασφαλίζει πως ο κλώνος θα παραμείνει στη ζωή για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με δεδομένο μάλιστα πως η κύηση είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει βλάβες στους ελέφαντες, σύμφωνα με την ίδια, όλα αυτά τα ηθικά διλήμματα γίνονται ακόμη μεγαλύτερα, από τη στιγμή που η επαναφορά των μαμούθ στη ζωή δεν εξυπηρετεί κάποιο πρακτικό ή επιστημονικό σκοπό. «Νομίζω πως δεν αξίζει τον κόπο, αφού δεν υπάρχει κανένας λόγος για να γίνει», λέει στο ντοκιμαντέρ.
Η νεκροψία της «Buttercup» έχει φέρει στο φως και άλλες λεπτομέρειες για τη ζωή της, όπως το ότι έχει γεννήσει τουλάχιστον 8 φορές. Επίσης, η οδοντιατρική εξέταση έδειξε ανωμαλίες στην οδοντοστοιχία της, κάτι που σημαίνει πως δεν μπορούσε να μασήσει καλά την τροφή της. Γεγονός που με τη σειρά του εξηγεί γιατί στο στομάχι της βρέθηκαν μικρά κομμάτια από κόκκαλα.
Από την πλευρά της, η νοτιοκορεατική εταιρεία παραδέχεται πως υπάρχουν πολλά ερωτηματικά που πρέπει να απαντηθούν. «Θα πρέπει βέβαια να εξετάσουμε και τα ηθικά διλήμματα που εγείρονται», λέει ο Ίνσουνκ Χουάνκ, γενετιστής από τη Sooam. Όπως πάντως προσθέτει, η ανάλυση του γενετικού υλικού της «Buttercup» δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, ενώ ακόμη και στην καλύτερη περίπτωση θα χρειαστούν μερικές δεκαετίες ακόμη, πριν είναι όλα έτοιμα για να γίνει η κλωνοποίηση. «Ωστόσο, είναι καλό να ξεκινήσει από τώρα η συζήτηση για όλες τις πτυχές του εγχειρήματος».