Η πριγκίπισσα Αλεξάνδρα, μικρότερη αδερφή του Βασιλιά Κωνσταντίνου Α’, πέθανε σε ηλικία μόλις 21 ετών. Ο θάνατός της λύπησε τόσο το παλάτι, που το όνομά της δόθηκε σε μία από τις πιο πολυσύχναστες λεωφόρους της πρωτεύουσας, σε ένα από τα κεντρικότερα νοσοκομεία, καθώς και στη μεγάλη πλατεία του Πειραιά.
Γεννημένη το 1870, η Αλεξάνδρα ήταν το τρίτο από τα συνολικά οκτώ παιδιά του Βασιλιά Γεωργίου Α’ και της Βασίλισσας Όλγας. Ως πρωτότοκη κόρη του βασιλικού ζεύγους, αμέσως της αποδόθηκε ο τίτλος της Πριγκίπισσας της Ελλάδος. Ωστόσο, ο ανεπίσημος τίτλος που κέρδισε μεγαλώνοντας ήταν αυτός της «πολυαγαπημένης κόρης των Αθηνών».
Μεγαλωμένη στην Αθήνα, η πριγκίπισσα Αλεξάνδρα είχε υιοθετήσει πλήρως τα ελληνικά ήθη και τις παραδόσεις και είχε αναπτύξει φιλίες με κopίτσια εκτός του κύκλου του παλατιού. Εκτός αυτού, ήταν πολύ όμορφη. Έτσι, όταν στα δεκαοκτώ της, ανακοίνωσε ότι θα έφευγε για τη Ρωσία, τα πρωτοσέλιδα των αθηναϊκών εφημερίδων γέμισαν με θλιβερούς τίτλους.
Η Αλεξάνδρα με τον Παύλο. Ο σύζυγός της εκτελέστηκε το 1918 από τους Μπολσεβίκους και ο γιος της εξαφανίστηκε, αφού ενεπλάκη στη δολοφονία του Ρασπούτιν. Wikipedia
Όπως αποκάλυψαν μετέπειτα οι βιογράφοι της, η φυγή της είχε θλίψει περισσότερο απ’ όλους την ίδια.
Ο Μέγας Δούκας Παύλος Αλεξάντροβιτς είχε επισκεφθεί την Ελλάδα το 1899 με σκοπό να τη ζητήσει σε γάμο. Η πριγκίπισσα, ακολουθώντας τα ήθη της εποχής και γνωρίζοντας ότι ήταν ένα πολύ καλό συνοικέσιο, δεν μπορούσε παρά να δεχθεί. Έτσι, σε ηλικία 19 ετών εγκατέλειψε την Ελλάδα και πήγε να ζήσει με τον 30χρονο σύζυγό της στην Αγία Πετρούπολη, υπό τον νέο τίτλο της Μεγάλης Δούκισσας της Ρωσίας.
Το 1890 ήρθε στον κόσμο η πρώτη κόρη του ζεύγους, την οποία ονόμασαν Μαρία. Λίγους μήνες αργότερα, η Αλεξάνδρα έμεινε και πάλι έγκυος. Όλοι ήλπιζαν σε έναν διάδοχο. Ωστόσο, όταν βρισκόταν στον έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης, είχε ένα ατύχημα.
Καθώς πήγε να πηδήξει σε μία βάρκα, γλίστρησε, με αποτέλεσμα να χτυπήσει στην περιοχή της κοιλιάς. Την επόμενη ημέρα, η 21χρονη δούκισσα σφάδαζε από τους πόνους, που όπως σύντομα διαπιστώθηκε, ήταν πόνοι γέννας. Ο Ντμίτρι γεννήθηκε λίγες ώρες μετά. Η μητέρα του όμως, έπεσε σε κώμα. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, η κοπέλα δεν συνήλθε ποτέ. Άφησε την τελευταία της πνοή την ίδια κιόλας μέρα.
Η είδηση του θανάτου της βύθισε σε πένθος την οικογένειά της, αλλά και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
«Όλα τα δημόσια καταστήματα, όλαι σχεδόν αι οικίαι, αι εταιρείαι, αι τράπεζαι, τα φιλανθρωπικά καταστήματα, το Πανεπιστήμιον, η οικοδομούμενη βιβλιοθήκη, τα ξενοδοχεία, όπου κι αν υπήρχε μια οικία, μία καλύβη και είχε μίαν σημαίαν, την είχε στήσει κεκαλυμμένην με πένθος, με καμμίαν εικόνα της βασιλοπούλας, με κανένα κεράκι να καίη πλησίον της και να καπνίζη ολίγο λιβάνι», έγραφε η Ακρόπολις στις 14 Σεπτεμβρίου του 1891.
Όταν η λεωφόρος ήταν χωμάτινος δρόμος και ένωνε την Πατησίων με την Κηφισίας. Στο βάθος ο Υμηττός.
Προς τιμήν της αδικοχαμένης πριγκίπισσας, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων αποφάσιζε να ονομάσει τον δρόμο που συνέδεε το κέντρο της πόλης με τους Αμπελόκηπους, Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Παρομοίως, ο Δήμος Πειραιώς έδωσε το όνομά της σε μια πλατεία, ενώ «Γέφυρα Αλεξάνδρας» ονομάστηκε η σωζόμενη μέχρι σήμερα γέφυρα στο Θησείο.
Ταυτόχρονα, με πρωτοβουλία του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών Παύλου Ιωάννου, αποφασίστηκε και η ανέγερση Νοσοκομείου στη μνήμη της.
Για την ιστορία, το παιδί που έφερε στον κόσμο η Αλεξάνδρα πριν εκπνεύσει, επέζησε και ονομάστηκε Ντμίτρι. Μάλιστα, ο Ντμίτρι Πάβλοβιτς Ρομάνοφ, όπως ήταν το πλήρες όνομα του Μέγα Δούκα, υπήρξε ένας από τους κύριους εμπλεκόμενους στη δολοφονία του Γκριγκόρι Ρασπούτιν το 1916.
Πηγή: mixanitouxronou / filoitexnisfilosofias
