Με νοσταλγία, λαχτάρα, και αγάπη αναφέρεται στην Ύδρα η Σοφία Λόρεν την Ύδρα σε συνέντευξή της στους New York Times.

«Έκανα μια ταινία, Το παιδί και το δελφίνι, στην Ύδρα, ένα από τα ωραιότερα μέρη στον κόσμο. Το θυμάμαι με πολύ μεγάλη χαρά γιατί για μένα ήταν η στιγμή που ξεκίνησα την καριέρα μου στο αμερικανικό σινεμά και παράλληλα, ξεκινούσε τότε η ερωτική μου σχέση με τον άντρα μου (τον Κάρλο Πόντι). Μου θυμίζει όλα όσα ανακάλυψα στον σύζυγό μου. Ήταν μία υπέροχη στιγμή στη ζωή μου, γεμάτη ευφορία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την Ύδρα», αναφέρει η Σοφία Λόρεν, μιλώντας στην εφημερίδα με αφορμή την έκδοση της αυτοβιογραφίας της «Χθες, σήμερα, αύριο: Η ζωή μου».

Η Λόρεν έφτασε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1956, σε ηλικία 22 χρονών. Στο αεροδρόμιο έτυχε θερμής υποδοχής.

«Όταν φτάνεις στην υπέροχη ηλικία των 80, έχεις μια ακατανίκητη επιθυμία να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή, να ξαναγεννηθείς με τις αναμνήσεις σου και κατά κάποιο τρόπο, να ερωτευθείς το μέλλον σου. Είχα πολλά να πω, πολλά να θυμηθώ για αυτό άρχισα να γράφω λίγα πράγματα και τα έβαλα σε ένα κουτί. Σιγά σιγά έγινε βιβλίο και όταν το τελείωσα, ήμουν πολύ περήφανη για αυτό. “Σοφία, είπα, “τα κατάφερες ξανά”. Είναι μία υπέροχη ιστορία, γεμάτη τόσα πράγματα, τόσες αναμνήσεις, καλές, κακές, γιατί μερικές φορές η ζωή είναι πολύ σκληρή. Πολύ βίαια, ειδικά όταν γεννήθηκα και μεγάλωσα στον πόλεμο. Αλλά φυσικά, το τέλος της ιστορίας είναι ευτυχισμένο» δηλώνει η Λόρεν.

Στην ταινία, η Σοφία Λόρεν είναι η Φαίδρα, μία φτωχή δύτρια σφουγγαριών στην Ύδρα. Σε μία της κατάδυση ανακαλύπτει ένα αρχαίο άγαλμα, ενός αγοριού καβάλα σε ένα δελφίνι, το οποίο λέγεται έχει μαγικές ιδιότητες…