Εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, για κάθε ζώο που πεθαίνει στο ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο οι ερευνητές σπεύδουν να αφαιρέσουν σπερματοζωάρια ή ωάρια, αλλά και περιστασιακά τμήματα ματιών και αυτιών, και να τα καταψύξουν προσεκτικά σε υγρό άζωτο.

Η συλλογή αυτή σταδιακά εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη τράπεζα γονιδίων στον πλανήτη και σήμερα η επιβίωση δεκάδων απειλούμενων ζώων όπως ο βόρειος λευκός ρινόκερος ενδεχομένως να εξαρτάται από αυτή.

Η γονιδιακή τράπεζα, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως «παγωμένος ζωολογικός κήπος» διαθέτει δοχεία και δεξαμενές από ανοξείδωτο χάλυβα, τα οποία περιέχουν σε παγωμένα φιαλίδια γενετικό υλικό από περισσότερα από 10.000 ζώα που ανήκουν σε 1.000 διαφορετικά είδη.

Η ανάγκη για την αξιοποίηση του γενετικού υλικού έγινε ακόμα πιο επείγουσα μετά το θάνατο του 42χρονου βόρειου λευκού ρινόκερου Ανγκαλίφου τον περασμένο Δεκέμβριο, μειώνοντας τον πληθυσμό του είδους σε μόλις πέντε άτομα παγκοσμίως, εκ των οποίων κανένα δεν μπορεί να αναπαραχθεί. Αν δε βρεθεί τρόπος να αξιοποιηθεί το κατεψυγμένο σπέρμα που βρίσκεται αποθηκευμένο στο ζωολογικό κήπο το είδος αναμένεται να εξαφανιστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Η τράπεζα έχει σημαντική αξία ως γενετικό αρχείο και έχει ήδη βοηθήσει την πρόοδο της τεχνητής και εξωσωματικής γονιμοποίησης, της κλωνοποίησης και της τεχνολογίας βλαστικών κυττάρων.

Σπέρμα από τη συλλογή έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για την τεχνητή γονιμοποίηση γιγάντιων πάντα και των απειλούμενων κινέζικων φασιανών, καθώς και για την κλωνοποίηση δύο απειλούμενων ειδών ασιατικών βοοειδών. Ωστόσο και οι δύο κλωνοποιήσεις οδήγησαν για διάφορους λόγους σε γεννήσεις με γενετικά ελαττώματα και τα ζώα επέζησαν μόνο για λίγες ημέρες. Αντιθέτως, η τεχνητή γονιμοποίηση έχει δοκιμαστεί με επιτυχία σε άλλα είδη ρινόκερων.