Πλέον η λέξη πόλεμος δεν έχει πλέον την αποκλειστική έννοια που τις αποδίδεται, δηλαδή της ένοπλης βίας – Ο πόλεμος πλέον μπορεί να πάρει και άλλες μορφές όπως ενεργειακός, οικονομικός, διαδικτυακός και οτιδήποτε μπορεί να φέρει πλήγμα στον αντίπαλο-εχθρό. Η πλευρά μας άρα θα έπρεπε να επανακαθορίσει το/τα ποια είδη “πόλεμου” απορρίπτει – Διαβάστε το άρθρο του Κυριάκου Παναγιώτου Γκούμα στο HellasJournal.com
«War: A state of armed conflict between different countries or different groups within a country».
Όπως είναι πλέον γνωστό η πολιτική ηγεσία τις Κύπρου (όχι μόνο η κυβέρνηση) έχει πλέον έλθει αντιμέτωπη με την πλέον επιθετική Τουρκία.
Είναι γεγονός ότι ενώ αποκλείστηκε η περίπτωση πολέμου η απειλή είναι πρωτίστως στρατιωτική και μετά πολιτική. Ορθώς από πλευράς της Κυπριακής Δημοκρατίας ο πόλεμος δεν είναι επιλογή. Δεν είναι γνωστό και σίγουρα δεν θα είναι εύκολο να υπολογιστεί το κόστος σε ανθρώπινες ζωές αλλά και σε υλικές καταστροφές όπως
και η οικονομική καταστροφή που σίγουρα θα επέλθει.
Όμως πλέον η λέξη πόλεμος δεν έχει πλέον την αποκλειστική έννοια που τις αποδίδεται, δηλαδή της ένοπλης βίας.
Ο πόλεμος πλέον μπορεί να πάρει και άλλες μορφές όπως ενεργειακός, οικονομικός, διαδικτυακός και οτιδήποτε μπορεί να φέρει πλήγμα στον αντίπαλο-εχθρό. Η πλευρά μας άρα θα έπρεπε να επανακαθορίσει το/τα ποια είδη “πόλεμου” απορρίπτει.
Από την άλλη πλευρά η Τουρκία με το δυσανάλογο στρατιωτικής ισχύος υπέρ της δεν φαίνεται να έχει ενδοιασμούς κατά πόσο θα την χρησιμοποιήσει είτε σαν έμμεση ή άμεση απειλή. Είναι ξεκάθαρο ότι για αυτήν αποτελεί εργαλείο.
Λοιπόν η ηγεσία μας πώς αντιδρά; Με καυγάδες για θωράκιση ή μη, μιλούν σαν ψυχολόγοι για ψευδαισθήσεις, ρεαλισμό, και αλληλοκατηγορούνται γενικά για απραξία. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνουν είναι μία άνευ προηγουμένου σπατάλη “ενέργειας” ή καλύτερα φαιάς ουσίας δείχνοντας παντελή άγνοια της “τραγικότητας” τους(εδώ τα εισαγωγικά μπορεί και να μην χρειάζονται….).
