Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως “παραθαλάσσιο” βουνό αφού το Πήλιο ορθώνει τα 1264 μέτρα του απότομα πάνω από τη θάλασσα στη χερσόνησο της Μαγνησίας.

Είναι ένα φιλικό, ομαλό βουνό χωρίς απότομες χαράδρες. Οι πλαγιές του, κυρίως στο βόρειο τμήμα, καλύπτονται από πυκνή βλάστηση ενώ τα πανέμορφα χωριά που τις κοσμούν απολαμβάνουν την πανοραμική θέα πάνω από τη θάλασσα. Στο Πήλιο συναντά κανείς μεγάλα δάση αγριοκαστανιάς και οξιάς, καθώς επίσης και βελανιδιές και φλαμουριές.

Στα τέλη του φθινοπώρου πολλοί πεζοπορούν στα μονοπάτια του προς αναζήτηση γευστικότατων μανιταριών, που είναι και αυτά, πέρα από το γνωστό σπετσοφάι, χαρακτηριστικά της τοπικής κουζίνας. Εξαιτίας της θέσης του βουνού, τα σύννεφα σταματούν στις κορυφές του προκαλώντας έντονες χιονοπτώσεις, κηρύττοντας την έναρξη της χιονοδρομικής περιόδου για το χιονοδρομικό κέντρο του, ενώ από την άνοιξη και έπειτα σε όλο το βουνό αντηχούν κελαρυστά νερά.

Τα δεκάδες πανέμορφα χωριά που ξεφυτρώνουν ανάμεσα στην πλούσια βλάστηση του Πηλίου χτίστηκαν με πρώτες ύλες από το βουνό κι έχουν την χαρακτηριστική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική. Χάρη στην ήπια τουριστική ανάπτυξη πολλά από τα αρχοντικά μετατράπηκαν σε όμορφους ξενώνες, αρκετές οικίες αναπαλαιώθηκαν και τα χωριά κατοικούνται ακόμη όλο το χρόνο παραμένοντας δραστήρια.

Μέχρι εδώ ήταν μια μικρή ορεινή περιγραφή του βουνού γιατί το μοναδικό αυτό βουνό έχει και την παραθαλάσσια εκδοχή του, με πάμπολλες πανέμορφες ακρογιαλιές που σχηματίζονται στους πρόποδες του. Τόσο στην πλευρά του Αιγαίου όσο και του Παγασητικού τα καθαρά νερά θα ακουμπούσαν τις ρίζες των δέντρων εάν δεν μεσολαβούσαν χρυσές αμμουδιές. Ακόμη και αν επιλέξετε ένα ορεινό χωριό για τη διαμονή σας, η θάλασσα θα απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα και θα συνδυάσετε έξοχα την αναζωογονητική ενέργεια του βουνού με την ευεργετική επίδραση της θάλασσας.