«Δεν γνωρίζω την ερώτηση, αλλά σίγουρα το σεξ είναι η απάντηση», είχε πει κάποτε ο Woody Allen.
[dropcap size=big]Θ[/dropcap]α μπορούσαμε εδώ να προσθέσουμε «παγκοσμίως», καθώς η σεξουαλική επανάσταση, που γέννησε η δεκαετία του ’60, δεν έχει καταλαγιάσει. Από την σεξουαλική απελευθέρωση των γυναικών ως την νομική αναγνώριση των διαφυλικών ατόμων, τα νέα σύνορα της σεξουαλικότητας μετακινούνται διαρκώς ανατρέποντας το μικρό βόλεμα της σκέψης μας.
Εξήντα πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του Enovid, του πρώτου αντισυλληπτικού χαπιού στις ΗΠΑ, η Αμερική του Μπαράκ Ομπάμα συνεχίζει να δίνει το παράδειγμα, ξεχνώντας την πουριτανική της σεμνότητα: η νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων ζευγαριών σε όλες τις πολιτείες από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας παρέχει την τρανταχτή απόδειξη. Καθώς επίσης και οι τουαλέτες “ουδέτερου φύλου” που απέκτησε πρόσφατα ο Λευκός Οίκος, μια συμβολική κίνηση της αμερικανικής κυβέρνησης κατά της ομοφοβίας και υπέρ της LGBT (lesbians, gay, bisexual, trans) κοινότητας.
Όλες αυτές οι «μικρές νίκες» αρκούν από την άλλη για να θρέψουν τις ανησυχίες των συντηρητικών «όλων των αποχρώσεων» που φανταζόντουσαν ότι ο εικοστός πρώτος αιώνας θα ήταν πιο πνευματώδης αλλά τον βλέπουν να εξελίσσεται σε ένα τεράστιο σεξουαλικό χρονικό διάστημα.
Η παρακμή απειλεί τη Δύση, καταγγέλλουν εν χορώ οι ηγέτες της Ρωσίας και της Κίνας χωρίς να αντιλαμβάνονται (ή να θέλουν να αντιληφθούν) ότι οι διεκδικήσεις των σεξουαλικών μειονοτήτων στις χώρες τους γίνονται ολοένα και πιο ισχυρές. Θα έπρεπε ίσως να ρίξουν μια κλεφτή ματιά στα στατιστικά στοιχεία που δημοσίευσε το Αμερικανικό Υπουργείο Υγείας: μαθαίνουμε ότι μόνο το 44% των κοριτσιών και το 47% των αγοριών ηλικίας 15-19 ετών παραδέχονται ότι έχουν ήδη μια πρώτη σεξουαλική επαφή. Τα νούμερα βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση κατά 14% για τα κορίτσια και 22% για τα αγόρια αν πάμε ένα τέταρτο του αιώνα πίσω. Η νέα γενιά είναι ίσως πιο απελευθερωμένη, αλλά καθόλου βιαστική.
