Αναγνώστρια του boro.gr ρωτά: Πώς μπορώ να διαχειριστώ το πένθος του άντρα μου; Υπάρχουν κάποιες ομάδες στήριξης για τη διαχείριση του πένθους στα βόρεια προάστια; Ευχαριστώ πολύ.

Στο ερώτημά απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός.

Αγαπητή αναγνώστρια:

Το πένθος είναι μια σοβαρή συνθήκη ζωής που έχει να κάνει με την αποδοχή σε μεγάλο βαθμό. Το να βοηθήσετε τον σύζυγό σας περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό το να “μη τον βοηθήσετε”. Τί εννοώ μ’αυτό: Μπορείτε να μπείτε στη διαδικασία να τον συμβουλέψετε “ν’αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να κλάψει” όταν του έρθει, ή απλά να τον αφήσετε ελεύθερο να κλάψει όταν του έρθει, όντας εσείς εκεί. Κάποιες φορές μπορεί να θυμώνει και εσείς να λέτε “δε θυμώνεις μαζί μου τώρα αλλά με την απώλεια” ή απλά να τον αφήσετε να θυμώσει “μαζί σας” και μετά να δει ότι εσείς είστε ακόμα εκεί και δεν ανταποδίδετε το θυμό. Με λίγα λόγια προτιμήστε να είστε το μήνυμα “αποκωδικοποιημένο” παρά να το μεταφέρετε “προς αποκωδικοποίηση”. Έτσι θα κάνει τη σύνδεση μόνος του.

Επίσης προσπαθήστε να κάνετε κάτι που να σας ευχαριστεί ως άτομο για να έχετε δύναμη στα κύματα θυμού και απελπισίας που μπορεί να έρθουν. Πολλοί άνθρωποι λένε για το πένθος πως μοιάζει σαν ακρωτηριασμός. Δεν έχουν άδικο. Οι σχέσεις με τους οικείους μας έχουν αντίστοιχο πλήθος νευρωνικών συνάψεων μέσα στον εγκέφαλο. Όταν χάσουμε ένα οικείο πρόσωπο, οι αντίστοιχες ή πολλές απ’τις συνάψεις αυτές πρέπει να αλλάξουν “αντικείμενο” αλλιώς θα μαραθούν. Αυτή η αλλαγή είναι μια λεπτότατη “εγχείρηση” που επιβάλλει ο εγκέφαλος στον εαυτό του και μ’αυτό πονάει πολύ. Οι ομάδες πένθους είναι μια καλή ιδέα να του προτείνετε. Αν θελήσει να πάει θα βοηθηθεί μέσα από τη συμπαράσταση που έχει το πλαίσιο και το θέμα αυτών των ομάδων.