Η ιστορία είναι πολύ παλιά. Πρέπει να πάμε πίσω στο 1931 στην Ομόνοια, επί δημαρχίας Σπύρου Μερκούρη.

Οι εννέα τσιμεντένιοι αεραγωγοί του υπογείου της πλατείας που φτιάχτηκαν τότε ήταν εξαιρετικά ακαλαίσθητοι. Γι αυτό ο δήμαρχος πήρε την απόφαση να τοποθετήσει μπροστά από αυτές τις κολώνες τα αγάλματα των εννέα Μουσών. Τελικά τοποθετήθηκαν μόνο οι οκτώ Μούσες.

Για λόγους τεχνικούς η ένατη αποσύρθηκε και αποθηκεύτηκε σε κάποια δημόσια τουαλέτα. Έτσι λοιπόν, όταν κάποιος ήθελε να πει ότι πήγε τουαλέτα έλεγε χαριτολογώντας: “Πήγα στην Καλλιόπη!”.

Κάποια στιγμή οι οκτώ Μούσες απομακρύνθηκαν από την πλατεία και ξεχάστηκαν, η ένατη όμως δίνοντας το όνομά της σε ένα τόσο δημοφιλές μέρος το οποίο χρησιμοποιούμε καθημερινά, μνημονεύεται συνέχεια.

Εκεί όμως που το όνομα της Καλλιόπης γνώρισε αληθινές δόξες, είτε ως συνώνυμο σωματικής ανάγκης, είτε ως αγγαρείας, είναι ο στρατός!